بس که نالیدم دلم 6 گوشه شد

             

                                   

                                بس که نالیدم دلم شش گوشه شد 

 

                                                   سید محمد جواد ذاکر طباطبایی

 

اگه هزار تا جون میداد به من خدای عالمین

دلم می خواست همش بشه فدای یک موی حسین

داروی درد عاشقی سینه زدن تو هیئته

اگه خوب نشد دواش  شربت اشک و تربته

خاک پای مادرتم  مست علی اکبرتم

من نوکر رقیه و سگ علی اصغرتم

پرچم سرخ گنبدت دل منو خون میکنه

هروله ی سینه زنات آدمو مجنون میکنه

میگن که خاک و تربتت مرده رو زنده میکنه

خنده کنون میره بهشت هر کی برات گریه کنه

یه سر زمین پر شده از نور و صفا آی آدما

اسمشو از بر بکنید بهش میگن کرب و بلا

هر کی می خواد هر چی بگه تو رو ندیده مستم

چشم حسودا کور بشه حسین رو می پرستم

آرزوی قلب منه یه روز تو بین الحرمین

قلاده گردنم کنن بگن شدم کلب حسین

اسم قشنگ  تو حسین حک شده روی دل ما

عکس روی طاقچه ی خونه حرم تو   تو قلب ما 

 

 سید جواد ذاکر